Διετέλεσε Πρωτοσύγκελλος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας κατά τα έτη της πατριαρχείας του προκατόχου του Σιλβέστρου, τον οποίο διεδέχθη στον Πατριαρχικό Θρόνο. Αντιμετώπισε δυσβάστακτο οικονομικό χρέος της Εκκλησίας προς τον Σουλτάνο. Επίσης αντιστάθηκε στην προσηλυτιστική δράση των Ιησουϊτών μοναχών σε βάρος των Ορθοδόξων Χριστιανών της Αιγύπτου. Συμμετείχε στις εργασίες της Ενδημούσης Συνόδου Κωνσταντινουπόλεως του έτους 1593  για την κύρωση της ιδρύσεως του Ρωσικού Πατριαρχείου. Προσπάθησε να επιφέρει την ένωση των Κοπτών της Αιγύπτου και της Αιθιοπίας (Αββυσινίας) με τους ορθοδόξους, αλλά επελήφθη και γενικοτέρων ποιμαντικών, διαχριστιανικών και διεκκλησιαστικών θεμάτων. Διετέλεσε «Επιτηρητής» του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Εκοιμήθη σε ηλικία 52 ετών. Τιμάται ως Άγιος της Εκκλησίας.