ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟΝ ΓΕΥΜΑ ΕΠ΄ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΘΥΡΑΝΟΙΞΙΩΝ
ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΝ ΤΩι ΠΑΛΑΙΩι ΚΑΪΡΩι
ΕΚΦΩΝΗΘΕΙΣΑ ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ
ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΕΝΥΑΣ κ.ΜΑΚΑΡΙΟΥ
ΤΗι ΕΙΚΟΣΤΗι ΤΕΤΑΡΤΗι ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2015
Είναι πολύ δύσκολο να γνωρίζουμε την ακριβή ημερομηνία ίδρυσης της Ιεράς Μονής του Αγίου Γεωργίου δεδομένου ότι δεν έχουμε αρκετές πληροφορίες σχετικά με την ιστορία αυτής της πολύ αρχαίας Μονής στο Παλαιό Κάιρο. Μετά από κάποιες βαθιές έρευνες, υπάρχει η πιθανότητα ότι η Μονή ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του έκτου αιώνα, το έτος 530. Κάποιο ιστορικό πρόσωπο, ο Θεοδόσιος, στο βιβλίο του για τη θέση των Αγίων Τόπων το 530 και την σπατάλη των γιών του Ισραήλ, μιλάει για την αρχαία πόλη της Μέμφιδος στην Αίγυπτο, όπου ζούσαν οι Φαραώ, και όπου φυλακίστηκε ο Ιωσήφ. Αναφέρει ότι στον τόπο αυτό υπάρχουν δύο μοναστήρια ˙ το ένα από αυτά είναι των ευσεβών μοναχών του Θεού, και το άλλο είναι των μοναχών, δηλαδή του Αγίου Ιερεμία και του Αγίου Απολλωνίου του Ερημίτη.
Για μας, αυτές οι πληροφορίες έχουν ύψιστη σημασία. Παρά το γεγονός ότι ο ιστορικός δεν δίνει το όνομα της Μονής, αλλά αναφέρει τις δύο Μονές της Μέμφιδος, μας επιτρέπει να υποθέσουμε ότι η Μονή του Αγίου Γεωργίου είναι αυτή που βρίσκεται σ’ εκείνη την περιοχή. Αν βασίζουμε την άποψή μας στο γεγονός ότι η αρχαία πόλη της Μέμφιδος είναι το σημερινό Κάιρο, τότε αυξάνονται οι ελπίδες μας ότι πραγματικά μιλάμε για την Ιερά Μονή του Αγίου Γεωργίου. Ειδικοί αρχαιολόγοι αποδέχονται ότι η αρχαία πόλη της Μέμφιδος ήταν η πρωτεύουσα της Αιγύπτου. Σύμφωνα με τον Έλληνα ιστορικό Ηρόδοτο, η αρχαία πόλη ιδρύθηκε από τον Φαραώ Μήνη. Στον τόπο όπου ιδρύθηκε η μεγάλη αυτή πόλη, έρρεε ο Νείλος ποταμός. Ένας άλλος ιστορικός, αυτή τη φορά Άραβας από την Βαγδάτη ο οποίος επισκέφθηκε την Αίγυπτο στις αρχές του δέκατο τρίτου αιώνα, υποστηρίζει και αποδέχεται την γνώμη ότι η μεγάλη πόλη της Μέμφιδος είναι πραγματικά το Παλαιό Κάιρο. Πολλοί Ευρωπαίοι συγγραφείς, αρχαιολόγοι και ιστορικοί πιστεύουν ότι η παλαιά πόλη της Μέμφιδος είναι το σημερινό Παλαιό Κάιρο. Ταυτόχρονα, πολλά πατριαρχικά έγγραφα του δέκατου έβδομου αιώνα δίνουν ακριβώς τις ίδιες πληροφορίες και υποστηρίζουν την γνώμη.
Ο τόπος όπου στεκόμαστε σήμερα όπου γιορτάζουμε τα ευοίωνα εγκαίνια της ανακαίνισης της μοναδικής Ροτόντας του Αγίου Γεωργίου είναι ένας τόπος που είναι γνωστός από χιλιάδες χρόνια πριν τον Χριστιανισμό. Μπορούμε να πούμε ότι αυτός ο τόπος στον οποίον βρισκόμαστε σήμερα, είναι τόπος που γνώριζαν ο περίφημος Μέγας Αλέξανδρος, οι διάδοχοί του και οι Φαραώ της Αιγύπτου, και μπορούμε επίσης να επιβεβαιώσουμε ότι από τον τόπο αυτό, όλοι οι πολιτισμοί αυτοί πραγματικά ίδρυσαν τις ρίζες του και διέδωσαν το φως τους, φως ελπίδας και φως γνώσεως σε τόσους ανθρώπους κατά την διάρκεια της ιστορίας της ανθρωπότητας.
Με την έλευση του Χριστιανισμού, ο τόπος όπου βρισκόμαστε σήμερα είναι το ακριβές σημείο όπου ο Ιησούς ως βρέφος ήρθε με την Μαρία και τον Ιωσήφ να αποφύγουν τον διωγμό του Ηρώδη. Σίγουρα οι διάφοροι πολιτισμοί ανά τους αιώνες πριν και μετά τον Χριστιανισμό έχουν δώσει σε όλον τον κόσμο μια νέα διάσταση, ένα νέο μήνυμα και μια νέα δομή της ζωής των διαφόρων ανθρώπων που πέρασαν από τον ιερό αυτό τόπο όπου ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός έμεινε για κάποιο χρονικό διάστημα. Γνωρίζουμε ότι η Αίγυπτος κατά την διάρκεια της χρυσής εποχής του Χριστιανισμού έγινε το κέντρο της Χριστιανικής μοναστικής ζωής. Από τις ερήμους της Νιτρίας και της Θηβαΐδας, το κίνημα αυτό του μοναχισμού ξεκίνησε νέα κεφάλαιο στην ιστορία του Χριστιανισμού. Ο μοναχισμός εμφανίστηκε κατά την διάρκεια του τέταρτου αιώνα, ως τρόπος να φέρει τους ανθρώπους μαζί πρώτον για την δική τους σωτηρία, ζώντας σε μια κοινωνία ζωής, και εν συνεχεία για τους άλλους που ήταν στον κόσμο, για την σωτηρία τους μέσω της προσευχής και της νηστείας.
Οι διωγμοί των Ρωμαίων αυτοκρατόρων κατά την διάρκεια των πρώτων χρόνων του Χριστιανισμού, έδωσε σε ορισμένους ανθρώπους την ευκαιρία να ψάξουν για έναν καινούργιο τρόπο ζωής που θα τους βοηθούσε στην εφαρμογή της αλήθειας και των αρετών του Χριστιανισμού. Αυτός ο νέος τρόπος ζωής εισήχθη από τον Άγιο Αντώνιο τον Μέγα, του οποίου ο βίος γράφτηκε από τον Αθανάσιο, Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Ο Μέγας Αντώνιος θεωρείται ως ο πατέρας του μοναχισμού, αν και πριν από αυτόν υπήρχε στην Αίγυπτο ένας πολύ γνωστός ερημίτης, ο Παύλος από την Θηβαΐδα.
Εισάγοντας αυτόν τον νέο τρόπο ζωής, ο Μέγας Αντώνιος μπόρεσε να παρουσιάσει τον τρόπο ζωής του στις ερημωμένες περιοχές της Αιγύπτου, και πολύ γρήγορα μπόρεσε να προσελκύσει πολλούς νέους ανθρώπους που ήθελαν να ζήσουν την ζωή αυτή στην έρημο της Νιτρίας. Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας στην νέα αυτή ζωή είναι ο Άγιος Παχώμιος ο οποίος για πρώτη φορά παρουσίασε το σύστημα της κοινοβιακής ζωής το έτος 320. Γι΄αυτό και η Αίγυπτος έγινε το πρότυπο του Ορθόδοξου Ανατολικού μοναχισμού και για τον λόγο αυτό έχουμε τόσους γνωστούς ασκητές, όπως ο Μακάριος της Αιγύπτου, Νείλος ο Ασκητής, Αρσένιος ο Μέγας, Ευάγριος και Ισίδωρος. Με τον τρόπο αυτό καλλιεργήθηκε η μοναστική ιδεολογία στην Αίγυπτο και ιδρύθηκαν πολλά μοναστικά κέντρα που σήμερα μας δίνουν την μαρτυρία τους και μας οδηγούν στην ιστορία του μοναχισμού στην Αίγυπτο. Ένα τέτοιο μεγάλο μοναστικό κέντρο ήταν ο τόπος όπου βρισκόμαστε σήμερα. Είναι πολύ σημαντικό να αναφέρουμε ότι οι Έλληνες έφτασαν στην Αίγυπτο, εδώ που βρισκόμαστε, κατά την διάρκεια του έκτου αιώνα προ Χριστού, με τον ερχομό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όταν έφεραν και καθιέρωσαν τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό ανάμεσα στον Αιγυπτιακό πληθυσμό.
Εκείνα τα χρόνια και αργότερα επίσης, με την ίδρυση της Εκκλησίας της Αλεξανδρείας από τον Άγιο Μάρκο τον Απόστολο και Ευαγγελιστή, ο Ελληνικός πολιτισμός, η γνώση και η σοφία, έχουν δώσει νέες διαστάσεις στις ζωές των ανθρώπων, ιδιαίτερα των τοπικών κοινοτήτων εδώ στην Αίγυπτο. Το ίδιο το Κάιρο ιδρύθηκε το έτος 970, και ως εκ τούτου έγινε πρωτεύουσα των Αιγυπτίων κατά την διάρκεια του δωδέκατου αιώνα, που σημαίνει ότι ήδη η Ελληνική παρουσία μέσω του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και του Χριστιανικού μηνύματος του Ευαγγελίου, έχουν δώσει στον λαό της Αιγύπτου ένα ισχυρό και παραγωγικό στοιχείο το οποίο τους βοήθησε να αναπτυχθούν πνευματικά, ακαδημαϊκά και κοινωνικά. Στο νεοσύστατο κράτος της Αιγύπτου, ο μεγάλος ανακαινιστής και προστάτης του Αιγυπτιακού έθνους ήταν ο Μοχάμεντ Αλί, ο οποίος κατά την διάρκεια της εποχής του, κάλεσε τους Έλληνες να έλθουν και να ξεκινήσουν την νέα ζωή τους εδώ στην χώρα του Νείλου.
Είναι επίσης σημαντικό να αναφερθεί ότι πολλοί ιεροί Πατριάρχες της Αλεξανδρείας εγκαταστάθηκαν σ’ αυτόν τον τόπο όπου βρισκόμαστε και έγιναν ισχυροί φύλακες των αρχαίων Ελληνικών και Αιγυπτιακών πολιτισμών και των διαφόρων μνημείων που φύλαγαν υπό μεγάλη προστασία. Όπως έχουμε ήδη δει, σ’ αυτόν τον ιερό και υπέροχο τόπο που βρισκόμαστε σήμερα, οι διάφοροι πολιτισμοί που ήταν εδώ, διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη των πολιτισμών των ανθρώπων σ’ αυτή την περιοχή. Η Μονή του Αγίου Γεωργίου είναι ένας τόπος που έχει αγκαλιάσει όλα τα είδη των πολιτισμών, ανά τους αιώνες. Και καθώς βρισκόμαστε σήμερα εδώ, στην απαρχή αυτής της τρίτης χιλιετίας, το μυαλό μας, οι σκέψεις μας, οι δράσεις μας θα πρέπει να κατευθύνονται προς την άποψη, ότι εμείς, όσο διαφορετικοί είμαστε μεταξύ μας, έχοντας διαφορετικές πολιτιστικές προσεγγίσεις και πολιτισμούς, είμαστε σήμερα σε θέση να συναντιόμαστε, να έχουμε διάλογο και να πούμε ότι μπορούμε να συνεργαστούμε. Είμαστε σε θέση να ακούσουμε ο ένας τον άλλον μέσω του διαλόγου.
Είμαστε σε θέση να ανταλλάξουμε μεταξύ μας διαφορετικές ιδέες. Κάποιες φορές δεν είμαστε σε πλήρη συμφωνία, αλλά εξακολουθούμε να είμαστε σε θέση να ζούμε αρμονικά και να εγκαθιστούμε την κοινωνία μας κατά τέτοιον τρόπο ώστε να επικρατούν η ειρήνη και η ενότητα ανάμεσα στους λαούς μας. Κάθε πολιτισμός εδώ που βρισκόμαστε σήμερα έχει συμβάλλει με θετικό τρόπο προωθώντας τον αμοιβαίο σεβασμό, την φιλία και την κατανόηση.
Ακόμα κι αν ανήκουμε σε διαφορετικούς πολιτισμούς, αν μιλάμε διαφορετικές γλώσσες και ασκούμε διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις, αυτός ο ιερός τόπος όπου βρισκόμαστε σήμερα μας δίνει το μήνυμα που αναγνωρίζει τις βαθιές ρίζες που δίνουν οι πολιτισμοί μας σε όλη την ανθρωπότητα για την ειρηνική συνύπαρξη και την συνεργασία, τον σεβασμό, την ανοχή, την αντοχή, την αξιοπρέπεια, την ισότητα. Όλοι οι πολιτισμοί μας που έχουν περάσει από αυτή την ιερά Μονή, πριν και μετά τον Χριστιανισμό, συνέβαλαν σημαντικά και έχουν μοιραστεί αυτά τα πολύτιμα στοιχεία με όλη την ανθρωπότητα.
Αυτός είναι ο λόγος που σήμερα, καθώς βρισκόμαστε μαζί με τους επικεφαλείς των κρατών και της θρησκείας μας, ειδικά με την παρουσία του Μακαριότατου Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεοδώρου Β’, για μια ακόμη φορά επιβεβαιώνουμε κάτω από τους σύγχρονους διεθνείς εθνικούς ελέγχους και αγώνες, ότι πρέπει να καθιερώσουμε έναν κοινό τρόπο προκειμένου να εμπλουτίσουμε τις γνώσεις μας με τρόπο στρατηγικό, ώστε να μην υπάρχουν πια πόλεμοι, συγκρούσεις, επιθέσεις. Καλύτερα, θα πρέπει να ενημερώσουμε την διεθνή κοινότητα ότι εμείς εδώ στην Αίγυπτο αναγνωρίζουμε τον σημαντικό ρόλο δια του οποίου, ως πολίτες της χώρας αυτής, έχουμε την δυνατότητα να παίξουμε κεντρικό ρόλο στην κοινωνία μας, σεβόμενοι ο ένας τον άλλο, χρησιμοποιώντας τις θεμελιώδες αξίες που μπορούν να μας βοηθήσουν στην δημιουργία μιας πιο βιώσιμης και δυναμικής κοινωνίας.
Ως ηγέτες της Εκκλησίας και του κράτους, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε κάθε πρακτικό μέσο και τρόπο να απομακρύνουμε διαφορές και συγκρούσεις εχθρότητα, βία και συμπλοκές. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούμε την συνειδητοποίηση της αμοιβαίας και ειρηνικής συνύπαρξης, τρόπος με τον οποίον ζούσανε οι πατέρες μας για τόσους αιώνες. Δεν θα πρέπει να επικεντρωνόμαστε σε πράγματα τα οποία μας χωρίζουν, αλλά να προσπαθούμε να βρούμε τι έχουμε κοινό και πώς να εμπλουτίσουμε ο ένας τον άλλον, προκειμένου να ενισχύσουμε τις σχέσεις μας μέσω του διαλόγου.
Σήμερα ο Άγιος Γεώργιος πραγματικά μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ότι πρέπει να διατηρήσουμε και να εδραιώσουμε την ειρήνη και την ασφάλεια, την ελευθερία, την δικαιοσύνη, τον σεβασμό και την κατανόηση.
Εξοχότατοι Πρόεδροι των Δημοκρατιών της Αιγύπτου και της Ελλάδας, εγώ δεν είμαι πολιτικός, αλλά ως εκκλησιαστικός ηγέτης εξουσιοδοτημένος από τον Μακριότατο Πάπα μας, να απευθυνθώ σε σας σήμερα, και ως άτομο που έχει ως δεύτερη κατοικία του την Αφρικανική ήπειρο, μπορώ σήμερα να πω ότι όλοι μας πρέπει να συνεργαστούμε με ένα κοινό στόχο να σεβόμαστε όλα τα είδη της ανθρώπινης ελευθερίας, τη δημοκρατία, την συνείδηση και τις σκέψεις. Πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι άνθρωποι και κοινωνίες μπορούν να προωθήσουν σημαντικά βήματα στην κατανόηση του ενός με τον άλλον, και συμμετέχοντας στην κοινωνία μας, με τους διάφορους πολιτισμούς της, με έκφραση αγάπης και αλληλοσεβασμού, αν θέλουμε να σώσουμε την αγαπημένη μας χώρα της Αιγύπτου.
Δεδομένου ότι διανύουμε ήδη την Τρίτη χιλιετία, όλοι αναγνωρίζουμε ότι με την παρούσα κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε, αντιμετωπίζουμε αλλαγές και πολλές δύσκολες προκλήσεις που αποτελούν εμπόδια για την ανθρώπινη σταθερότητα, την ενότητα, την ασφάλεια και την ειρήνη μας. Ζούμε σ’ έναν κόσμο όπου πολύ-πολιτιστικοί, εθνικοί και θρησκευτικοί πολιτισμοί διαμορφώνουν αυτή την παράξενη παγκοσμιοποίηση η οποία κάποιες φορές μας οδηγεί σε διαφωνίες, υποψίες και αποκλεισμού του άλλου.
Μού δίνει μεγάλη χαρά απόψε να απευθυνθώ σε όλους σας, με τις ευλογίες και την εξουσία του Πάπα και Πατριάρχη Θεοδώρου Β’, και να πω λίγα λόγια σχετικά με τον τόπο αυτό όπου βρισκόμαστε. Όταν ο μακαριστός Πατριάρχης Πέτρος Ζ’ με προσκάλεσε να έρθω και να μείνω για τρείς μήνες σ’ αυτό το ιερό τόπο να ερευνήσω και να γράψω την ιστορία της Μονής, βρήκα ότι ήταν σ΄αυτόν τον τόπο που μπορούσα να κατανοήσω την σημασία των πολύτιμων θησαυρών του ιστορικού αυτού τόπου και να ανακαλύψω ότι ο τόπος αυτός είναι μοναδικός γιατί έρχονται Χριστιανοί να προσευχηθούν μπροστά από την θαυματουργή εικόνα του Αγίου Γεωργίου, δίπλα στους Μουσουλμάνους αδελφούς μας.
Ως εκ τούτου, ο τόπος αυτός γίνεται όχι μόνο ένας τόπος παν-χριστιανικής κληρονομιάς και προσκύνησης, αλλά ταυτόχρονα ένας δια-θρησκευτικός τόπος λατρείας, που σημαίνει ότι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι μπορούν να συνυπάρχουν, ακόμα και να προσεύχονται μαζί. Σ’ αυτό το ύψιστης σημασίας και υπέροχο μέρος, μπορεί κανείς να απορροφήσει τον πλούτο, την ιστορία, τον πολιτισμό, την τέχνη, την αρχαιολογία. Βάζοντας τα όλα μαζί, θα συνειδητοποιήσετε ότι λόγω της μακράς ιστορίας τους, είστε σε θέση να ανακαλύψετε τον Αλεξανδρινό, τον Φαραωνικό, τον Ρωμαϊκό, τον Βυζαντινό και τον Αιγυπτιακό πολιτισμό. Όπως λέει στην Αγία Γραφή Έξοδος 3:5 «Ο τόπος όπου στέκεσαι είναι τόπος άγιος».
Αυτός ο υπέροχος Καθεδρικός Ναός του Αγίου Γεωργίου είναι κατασκευασμένος ως ροτόντα, ένα μοναδικό παράδειγμα αυτού του τύπου της αρχιτεκτονικής της βαπτιστικής κολυμπήθρας της αρχαίας Εκκλησίας. Όχι μόνο ο ναός του Αγίου Γεωργίου, αλλά και ο αρχαίος Βαβυλωνιακός πύργος, τα αρχαία Ρωμαϊκά και Βυζαντινά τείχη, και όλα οι άλλοι αρχαίοι θησαυροί, έχουν διατηρηθεί εδώ από την εποχή του Αυτοκράτορα Ιουστινιανού και των Φαραώ και του μεγάλου βασιλιά Πτολεμαίο.
Ταυτόχρονα, υπάρχει και το ιστορικό κοιμητήριο που είναι μοναδικό ως η νεκρόπολη όπου υπάρχει η πλούσια παρουσία των Ελλήνων στην Αίγυπτο, μαζί με τους ομόθρησκους αδελφούς μας από την Ρωσία, τη Σερβία, τη Ρουμανία και ακόμη κι από την Κίνα. Με αυτόν τον τρόπο, όταν μελετάμε όλα αυτά τα αρχαία μνημεία, ανακαλύπτουμε με πολύ βαθύ και ουσιαστικό τρόπο πόσο σημαντική είναι η ιστορία μας τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Αιγύπτιους. Για πολλούς αιώνες, όλες αυτές οι όμορφες συλλογές κρατιόντουσαν άγνωστες από το ευρύ κοινό, αλλά έφτασε τώρα η ώρα να θαυμάσουμε όλοι την ομορφιά και την αξία, τα χρώματα και την τέχνη, και την ίδια στιγμή να αντλήσουμε μηνύματα, διδασκαλίες και μαθήματα από την προϊστορική τους ύπαρξη και πολιτισμό.
Με πολλή επιμονή, αντοχή, πίστη και αγάπη πάνω απ’ όλα, αγάπη για τα πάντα που έχουν αξία, δεν νοιάζεσαι για τον χρόνο και την κούραση. Όταν κάποιος αγαπάει αυτό το έκτακτο και ειδικό έργο της ανακάλυψης νέων κατανοήσεων της ιστορίας του πολιτισμού, αισθάνεται πολλή ελπίδα διότι ανακαλύπτει τις οικουμενικές διαστάσεις της, τις οικουμενικές αξίες, και ως εκ τούτου το μεγαλείο της ιστορίας ενός πολύ αρχαίου πολιτισμού πραγματικά αυξάνεται.
Γι’ αυτόν τον λόγο έχουμε σήμερα μπροστά μας το ιστορικό παρελθόν και την μνήμη του κάθε αντικείμενου. Με αυτόν τον τρόπο είμαστε σε θέση να γράψουμε την πραγματική ιστορία του τόπου αυτού, της Μονής του Αγίου Γεωργίου. Είναι εδώ που το νερό του Νείλου περνά και διασχίζει τον αρχαίο και ιστορικό πύργο της Βαβυλώνας. Τα είδη και αντικείμενα που παρουσιάζονται εδώ σήμερα δεν αποτελούν μόνο το ενδιαφέρον ενός ερευνητή της αρχαιολογίας, ή φιλολογίας, ή θεολογίας, ή ιστορίας, ή τέχνης κ.λπ. Εδώ υπάρχει και ο τάφος των Νεομαρτύρων Γαβριήλ και Kermidoli (1522), καθώς και οι τάφοι των Πατριαρχών Αλεξανδρείας, η φυλακή του Αγίου Γεωργίου, ψηφιδωτές παρουσιάσεις των πρώτων ημερών της Βυζαντινής ιστορίας, πέτρες, κολώνες και ιερογλυφικές παρουσιάσεις και γράμματα και σαρκοφάγοι με παρόμοιες παρουσιάσεις και γράμματα. Και όλα αυτά είναι τα κειμήλια μιας μοναδικής ιστορίας που αποτελείται από μνημεία πολιτισμού και συνεργασίας. Αυτός είναι ο λόγος που αυτή η Μονή εδώ παραμένει ως ένα από τα πιο σημαντικά κέντρα του Χριστιανισμού και γενικότερα της ανθρωπότητας, διότι δε διαφορετικές εποχές όλοι οι πολιτισμοί συναντήθηκαν και σήμερα γίνεται ένα παγκόσμιο πολιτιστικό κέντρο, ένα μοναδικό σημείο συνάντησης της Μέσης Ανατολής.
Σήμερα Μακαριότατε, Πάτερ και Δέσποτα, επιτρέψτε μου να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για την τιμή και την εμπιστοσύνη στο ταπεινό και ανάξιο πρόσωπό μου, να παρουσιάσω σε Σας και στις εξέχουσες προσωπικότητες από την Αίγυπτο, την Ελλάδα, την Κύπρο κ.λπ. Είθε Κύριος ο Θεός να χαρίζει πολλά τα έτη να συνεχίσετε την μεγάλη και εξαιρετική αυτή προσπάθεια να φροντίσετε να μην πεθάνουν ποτέ οι πολιτισμοί μας, εφόσον τους διατηρούμε εμείς και τους χρησιμοποιούμε για λόγους αμοιβαίας κατανόησης. Πράγματι αυτός είναι ο τρόπος να διατηρηθούν η πολύ-αιώνιοι, αρχαίοι και ιστορικοί πολιτισμοί μας.
