Η ΠΕΝΤΗΚΟΝΤΑΕΤΗΡΙΔΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΕΝΥΑΣ
Την Κυριακή, 7η Ιουνίου ε.ε., η ΑΘΜ ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεόδωρος Β΄ ετέλεσε την θεία λειτουργία στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Αναργύρων του Ναϊρόμπι, συμπαραστατούμενος από τους Σεβ. Μητροπολίτες Κένυας κ. Μακάριο, Καμπάλας και πάσης Ουγκάντας κ.Ιωνά και Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας κ. Σεραφείμ. Να σημειωθεί ότι εκτός από τον Σεβ.κ.Μακάριο, και οι άλλοι δύο αρχιερείς έχουν διακονήσει παλαιότερα την Μητρόπολη Κένυας. Για τον λόγο αυτό, ο Μακαριώτατος τους τίμησε για την προσφορά τους προς την Αλεξανδρινή Εκκλησία, απονέμοντας την τιμητική διάκριση του Ανωτέρου Ταξιάρχη του Αγίου Μάρκου στους Σεβ.Μητροπολίτες κ.Μακάριο και κ.Ιωνά και του Αστέρα του Αγίου Μάρκου στον Σεβ. κ.Σεραφείμ.
Συγκινητική ήταν η στιγμή όπου ο Σεβ. Κένυας κ.Μακάριος προσέφερε στον Αλεξανδρινό Προκαθήμενο την μίτρα με την οποία ενθρονίστηκε ο μακαριστός Μητροπολίτης Ειρηνουπόλως και μετέπειτα Πατριάρχης Αλεξανδρείας Νικόλαος ΣΤ΄.
Από την πλευρά του, ο Μακ.Πατριάρχης προσέφερε στον οικείο Μητροπολίτη κ.Μακάριο πολύτιμο εγκόλπιο σε ανάμνηση της επετειακής εκδηλώσεως της πεντηκονταετηρίδος της Ιεράς Μητροπόλεως Κένυας. «Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Μακάριε, έχετε τις ευχαριστίες και την ευγνωμοσύνη της Αλεξανδρινής Εκκλησίας, διότι στην Κένυα έχετε αφήσει ένα κομμάτι από την ζωή σας», τόνισε χαρακτηριστικάη ΑΘΜ. Και απευθυνομένη προς τον Σεβ.Μητροπολίτη Καμπάλας κ.Ιωνά, ανέφερε ότι στο πρόσωπό του, «τιμάμε την Αφρική. Τιμάμε τον Επίσκοπο που πάντοτε προσφέρει αγάπη». Επίσης έκανε ειδική αναφορά στην προσφορά του Σεβ.Μητροπολίτη Ιωαννουπόλεως κ.Σεραφείμ στο ιεραποστολικό έργο του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Ακόμη ο Μακαριώτατος απένειμε τον Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου στον Αιδεσιμολ.Πρωτοπρ.π. Σιλουανό Μουάγκι, δίνοντάς του παράλληλα το οφφίκιο του Μ.Πρωτοπρεσβυτέρου του Θρόνου.
Ομιλήσας προς το πολυπληθέστατο εκκλησίασμα ο Σεπτός Προκαθήμενος της Εκκλησίας των Αλεξανδρέων είπε:
«Η σημερινή ημέρα είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας σε μία από τις μεγαλύτερες εορτές της Χριστιανοσύνης, στην εορτή της Πεντηκοστής. Πενήντα ημέρες μετά το Πάσχα οι χριστιανοί εορτάζουμε την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο και την καθιέρωση της Αγίας μας Εκκλησίας ως πνευματικού θεσμού στην ιστορία, με την διενέργεια των μυστηρίων και των χαρισμάτων. Πρόκειται για μία ευχαριστήρια εορτή για τα θαυμάσια που ο Θεός επιτελεί στον κόσμο διά μέσου της Εκκλησίας.
Κατά το Βιβλίο των Πράξεων των Αποστόλων, που ακούσαμε σήμερα στο αποστολικό ανάγνωσμα, κατά την ημέρα της Πεντηκοστής και ενώ όλοι οι μαθητές ήσαν συνηγμένοι, “ομού πάντες επί το αυτό”, δέχονται θεία αποκάλυψη και “επλήσθησαν πάντες Πνεύματος Αγίου”. Τότε αρχίζουν να δραστηριοποιούνται και να κηρύσσουν το λόγο του Θεού. Ο πρώτος καρπός του Αγίου Πνεύματος και των χαρισμάτων που δέχονται οι μαθητές του Κυρίου, που από την ημέρα της Πεντηκοστής μετεβλήθησαν σε Αποστόλους και οικουμενικούς κήρυκες του Ευαγγελίου, ήταν η προσέλευση στην πίστη του ταπεινού Ναζωραίου 3.000 ανθρώπων από κάθε φυλή και από κάθε γλώσσα και η συγκρότηση της πρώτης χριστιανικής κοινότητος στα Ιεροσόλυμα. Η Πεντηκοστή επομένως είναι η εναρκτήρια ημέρα της συγκροτημένης Εκκλησίας στην ανθρωπότητα.
Ταυτόχρονα όμως η εορτή της Πεντηκοστής φανερώνει και τις λειτουργίες του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία και δι’ αυτής στον κόσμο ολόκληρο. Το Άγιο Πνεύμα καθιστά το εκκλησιαστικό έργο ανοιχτό προς όλα τα έθνη και τις φυλές της γης. Αυτό δηλώνεται και με το πρώτο χαρισματικό φαινόμενο της γλωσσολαλιάς των Αποστόλων κατά την ημέρα εκείνη, που σημαίνει κοινωνία αγάπης και ενότητος όλων των ανθρώπων σε όλες τις γλώσσες της γης.
Βεβαίως οι γλώσσες και οι ιδιαιτερότητες των λαών και των εθνών δεν καταργούνται, αλλά αναιρούνται οι τραγικές συνέπειες της αντιπαλότητας και της εχθρότητος των ανθρώπων μεταξύ τους, όπως συνέβει στην Παλαιά Διαθήκη, στην διήγηση της σύγχυσης των γλωσσών κατά την δημιουργία του Πύργου της Βαβέλ.
Τελικά το Άγιο Πνεύμα φανερώνεται και επενεργεί διαμέσου όλων των γλωσσών και των πολιτισμών της ανθρωπότητος ανά τους αιώνες. Αυτό εκκίνησε τους αγίους Αποστόλους να ξεπεράσουν τα τοπικά όρια της Ιουδαϊκής γης και να διακηρύξουν στα πέρατα της οικουμένης την αληθινή πίστη στον Χριστό. Αυτό κινεί και εμάς, τους τεταγμένους στην διακονία της Εκκλησίας και των συνανθρώπων μας, να μεταδίδουμε τον αληθινό μαργαρίτη των Ευαγγελικών λόγων προς κάθε έθνος, διότι δεν είναι δυνατόν να αποκρύψουμε την Αιώνια Αλήθεια, τον Εσταυρωμένο και Αναστημένο Ιησού, από τους λαούς της γης, αφ’ όσον όλοι είμαστε πλάσματα του Θεού της αγάπης, της ισότητος και της δικαιοσύνης που θυσιάστηκε “διά πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον”.
Προσφιλέστατοι αδελφοί,
Αποτελεί χαρά μεγάλη το γεγονός ότι αυτήν την εύσημη ημέρα, την γενέθλιο ημέρα της Εκκλησίας μας, εορτάζουμε όλοι μαζί στην Κένυα. Και τούτο διότι εδώ φανερώνεται ιδιαιτέρως η Χάρη του Παναγίου Πνεύματος, όπως ενεργεί στους λαούς της γης, όπου σύνορα, φυλές, χρώματα, γλώσσες και τοπικές ιδιαιτερότητες καταργούνται ενώπιον του Αγίου Ποτηρίου και οι άνθρωποι αδελφοποιούνται, ενώνονται και εξισώνονται. Στην Κένυα αποκαλύπτεται περίτρανα η αγιοπνευματική ευλογία και οι ευεργετικές συνέπειες της Ιεραποστολής ως χαρισματικής λειτουργίας, που διατρανώνει τόσο την κατάργηση των ανθρωπίνων διακρίσεων, όσον και την οικουμενικότητα της Εκκλησίας ως σώματος του Ενός και Αδιαιρέτου Χριστού.
Ωστόσο σήμερα η χαρά μεγιστοποιείται και από ένα ακόμη χαρμόσυνο γεγονός. Αγάλλεται ο Αποστολικός και Πατριαρχικός Θρόνος του Αγίου Μάρκου διότι περίλαμπρος πνευματικός κλώνος του, η Ιερά Μητρόπολη Κένυας, συμπληρώνει κατά το τρέχον έτος 50 χρόνια από της συστάσεώς της. Πενήντα χρόνια ζωής, δυναμικής παρουσίας, θυσιαστικής διακονίας και καταθέσεως της ορθοδόξου μαρτυρίας στην καρδιά της αφρικανικής γης.
Ασφαλώς είναι περιττό να λεχθή ότι η ζωή της Εκκλησίας είναι συνυφασμένη με την ζωή και την πορεία του ποιμνίου της. Όλα τα γεγονότα, μικρά ή μεγάλα, όσα ζη το ορθόδοξο άτομο και το ορθόδοξο σύνολο, καθίστανται συνειδητές καταστάσεις της ζωής της Εκκλησίας.
Ο μαρτυρικός, αλλά ένδοξος Πατριαρχικός Θρόνος της Μεγάλης Πόλεως της Αλεξανδρείας, ως φρυκτωρός πίστεως και αρχών, ως Εκκλησία, συμπορεύεται με το ποίμνιο κατά τον ιστορικό του πλου στην αλμυρά θάλασσα των αιώνων. Συμμερίζεται και συνταυτίζεται με την ζωή του πληρώματός του. Κανένας άλλος θεσμός δεν ευρέθη τόσο κοντά στους κόπους και τις οιμωγές του ορθοδόξου ποιμνίου της Αφρικής, όσο το Πατριαρχείο μας, το οποίο επί αιώνες παραμένει πιστό στους λόγους του Κυρίου: «Έλθετε πρός με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι καγώ αναπαύσω υμάς» (Ματθ.11, 28). Πιστή η Εκκλησία του Αγίου Μάρκου στο αποστολικό παράδειγμα του ιδρυτή και εφόρου της, ουδέποτε έπαυσε να επωμίζεται τις ανάγκες του ποιμνίου της, να συμπάσχει με τον πόνο του χριστιανού της, παλαιού ή νεοφωτίστου, έλληνος, άραβα ή αφρικανού, να παρηγορεί και να ενισχύει, να φωτίζει και να καθοδηγεί.
Υπό αυτό το πνεύμα ποιμαντικής ευθύνης προέβη προ πεντηκονταετίας στην σύσταση της τότε Ιεράς Μητροπόλεως Ειρηνουπόλεως, στην ποιμαντική και πνευματική δικαιοδοσία της οποίας περιέλαβε κατ΄ αρχήν και την τοπική Εκκλησία της Κένυας. Εξέλεξε τον πρώτο της Επίσκοπο, τον μακαριστό Νικόλαο, ο οποίος ανέλαβε το βάρος της οργανώσεως της τοπικής αυτής Εκκλησίας.
Άξιοι συνεχιστές του έργου του υπήρξαν οι αείμνηστοι Μητροπολίτες Νικόδημος, Φρουμέντιος και Ειρηναίος, όλοι τους γνήσιοι σκαπανείς του Ευαγγελικού κηρύγματος και διάκονοι της θυσιαστικής αγάπης.
Η μνήμη μας στρέφεται και προς τους Ιεράρχες εκείνους, οι οποίοι για μεγαλα χρονικά διαστήματα διηκόνησαν την νοητή ολκάδα της Κένυας ως τοποτηρητές αυτής, τον τότε Εντεταλμένο Αρχιεπίσκοπο Ειρηνουπόλεως και τώρα Μακαριώτατο Αρχιεπίσκοπο Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ.Αναστάσιο, ως και τον Σεβ.Γέροντα Μητροπολίτη Αξώμης κ.Πέτρο. Ιδιαιτέρως όμως επιτρέψατέ μας να μνημονεύσουμε τον μακαριστό τότε Μητροπολίτη και μετέπειτα Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Πέτρο Ζ’, που τόσο πρόωρα άφησε τον παρόντα κόσμο. Η μακαρία ψυχή του σκιρτά κατά την εύσημη αυτή στιγμή, προσευχόμενη ενώπιον του ουρανίου θυσιαστηρίου υπέρ της ευωδόσεως και της προόδου του ποιμνίου της Κένυας.
Ευχαριστίες οφείλουμε και προς τον σημερινό Σεβ.Μητροπολίτη Ιωαννουπόλεως και Πρετορίας κ.Σεραφείμ, ο οποίος αγωνίσθηκε τον “καλόν αγώνα” υπέρ των αδελφών μας εδώ μεταξύ των ετών 1997-2001 ως Μητροπολίτης Κένυας και Ειρηνουπόλεως.
Ιδιαιτέρως όμως εκφράζουμε ευγνώμονες ευχαριστίες προς τον Ποιμενάρχη της Ιεράς αυτής Μητροπόλεως, τον Σεβασμιώτατο κ.Μακάριο, διότι από το έτος 1977 συνέδεσε την ζωή του με την χώρα αυτή και τους ευγενείς κατοίκους της, καταθέτοντας στην διακονία τους την ικμάδα των νεανικών χρόνων, την λιπαρή θεολογική του κατάρτιση και το ιεραποστολικό του φρόνημα, μέχρι της αναδείξεώς του σε Μητροπολίτη Κένυας, τον Φεβρουάριο του 2001, αγωνιζόμενος για την ορθή διαποίμανση και την κατά Θεόν προκοπή των ορθοδόξων γηγενών αδελφών.
Αγαπητά μου παιδιά,
«Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» εκέλευσε ο Αναστάς Ιησούς προς τους Μαθητές Του προ της Αναλήψεώς Του. Αυτή η Κυριακή εντολή παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της ποιμαντορικής και Πατριαρχικής μας μέριμνας. Οι αφρικανοί αδελφοί αβίαστα και ελεύθερα καλούνται να γνωρίσουν την αθάνατη και ζωηφόρο ευαγγελική αλήθεια Καλούνται να φωτίσουν τις ψυχές τους με το φως που εκπέμπει η άσβεστη δάδα της Ορθοδοξίας, ευρισκόμενοι υπό αντίξοες βιωτικές συνθήκες, που και αυτές προσπαθεί να θεραπεύση η Εκκλησία μας.
Στην κοπιώδη αυτή διαδικασία της μεταλαμπαδεύσεως του Αιωνίου Φωτός στις ψυχές των εντοπίων συνανθρώπων μας, η Ιερά Μητρόπολη Κένυας πρωτοστατεί επί 50 ολόκληρα χρόνια και θέτει “τον λύχνον επί την λυχνίαν”, χειραγωγώντας εις Χριστόν κάθε έναν που ζητά να αντλήσει από τα νάματα της πίστεως των Αγίων και των Πατέρων μας.
Στα πλαίσια αυτά εντάσσεται και η υπερεικοσαετή προσφορά της Ορθοδόξου Πατριαρχικής Εκκλησιαστικής Σχολής “Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Μακάριος Γ”, του μεγαλυτέρου φυτωρίου των αφρικανών κληρικών μας, η οποία ιδρύθηκε από τον μεγάλο αυτό Προκαθήμενο της Εκκλησίας της Κύπρου που παντοιοτρόπως εστήριξε το ιεραποστολικό έργο του Αλεξανδρινού Θρόνου.
Εορτάζοντες τα 50 χρόνια από την ιδρύσεως της Ιεράς Μητροπόλεως, ας αισθανθούμε βαθιά στις ψυχές μας τους πλαταγισμούς της χάριτος του Παναγίου Πνεύματος. Η επέτειος αυτή ας γίνει σταθμός πνευματικού ανεφοδιασμού για την συνέχιση της ανωφερικής πορείας προς το μέλλον. Αφετηρία νέων ιεραποστολικών οραματισμών και υψηλότερων νοητών αναβάσεων.
Μέσα στη ροή του χρόνου και του διαρκώς μεταβαλλόμενου κόσμου, η Εκκλησία παραμένει ο δοκιμασμένος και γαλήνιος θεσμός, που δίνει θάρρος, που προσφέρει θαλπωρή και ασφάλεια ψυχής. Θεσμός αιώνιος, που δεν διέψευσε και δεν διεψεύσθη.
Παραμένοντες λοιπόν πιστοί στην Εκκλησία του Χριστού, στην Εκκλησία των Αποστόλων, των Αγίων και των Μαρτύρων, ας κραταιώσουμε το πνεύμα μας και ας αναφωνήσουμε με την φωνή της ψυχής μας, επικαλούμενοι την πρεσβεία του Αγίου Μάρκου, την αρχαία προσευχή:”Ελθέτω το Πνεύμα τοΆγιον και εφ’ ημάς”. Αμήν!»
Στην λειτουργική σύναξη παρέστησαν οι Εξοχ.Πρέσβεις Ελλάδας, Κύπρου και Ρωσίας στην Κένυα, ο Σεβ.Νούντσιος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο κ.Πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας και άλλοι επίσημοι.
Επιμνημόσυνη δέηση στον ταφο του αφρικανού Επισκόπου Γεωργίου Γκαντούνα
Την μνήμη του πρώτου καταγόμενου από την Κένυα Επισκόπου, του αειμνήστου Γεωργίου Γκαντούνα, ετίμησε την 8η Ιουνίου ε.ε.ε ο Μακ.Πατριάρχης Αλεξανδρείας κ.Θεόδωρος με τρισάγιο που ετέλεσε στο τάφο του, που βρίσκεται στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου, λίγο έξω από το Ναϊρόμπι.
Στην συγκινητική αυτή επιμνημόσυνη δέηση, εκτός από τον Σεβ.Μητροπολίτη Κένυας κ.Μακάριο, συμμετείχε ευλαβώς όλος ο ιερός κλήρος της περιοχής.
Ο Προκαθήμενος του Δευτερόθρονου Πατριαρχείου χαρακτήρισε τον αείμνηστο Επίσκοπο ως ένα Πρωτεργάτη της Ορθοδοξίας στην αφρικανική γη και ευχήθηκε «η ευλογία και η ευχή του να συνοδεύει πάντοτε τον λαό της Κένυας».