Η ΑΘΜ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΤΗ ΕΝΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΦΙΛ.ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΜΠΟΤΣΟΥΑΝΑΣ
Η τελετή της ενθρόνισης του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Μποτσουάνας κ. Γενναδίου πραγματοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου 2 Ιουνίου, από την ΑΘΜ τον Πάπα και Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής κ.κ. Θεόδωρο Β’, στον Καθεδρικό Ναό του Τιμίου Σταυρού της πρωτεύουσας της Μποτσουάνας Καμπερόν.
Την ΑΘΜ συνώδευσαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Κένυας κ.Μακάριος και Άκκρας κ.Γεώργιος. Στην τελετή παραβρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Υπουργός Υγείας της Μποτσουάνας, ως αντιπρόσωπος του Προέδρου της Χώρας, η διευθύντρια του Υπουργείου Εξωτερικών και Διεθνών Σχέσεων της Μποτσουάνας, ο Επίτιμος Πρόξενος της Ελλάδας στην Μποτσουάνα κ. Νεκτάριος Πολυχρονίου, οι Πρέσβεις της Ελλάδας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ινδίας, της Ιαπωνίας, ο Πρόξενος του Ισραήλ, οι Υπατοι Αρμοστές της Νότιας Αφρικής και της Ουγκάντα, η Ευρωβουλευτής Κύπρου κα Ελένη Θεοχάρους, ο πρώτος γραμματέας της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης στα Ηνωμένα Έθνη στη Γενεύη, ο Μουφτής (Μουλάνα) των Μουσουλμάνων Μποτσουάνας μετά του γραμματέως του, ο Σεβ.Αρχιεπίσκοπος Μποτσουάνας της Αγγλικανικής Εκκλησίας, ο Σεβ.Επίσκοπος Μποτσουάνας της Καθολικής Εκκλησίας, Κληρικοί και πλήθος κόσμου από την Ελλάδα, την Κρήτη, την Κύπρο, τη Νότιο Αφρική, το Ζιμπάμπουε, την Κένυα και την Ευρώπη. Ιδιαίτερη εντύπωση προκάλεσαν στους παρευρισκόμενους τα παιδιά του Ελληνικού και του Κατηχητικού Σχολείου που ήταν επικεφαλής της πομπής στην τελετή. Πολυμελής πολυφωνική (25μελής) χορωδία του Καθεδρικού Ναού, καθώς και βυζαντινή χορωδία από τη Νότιο Αφρική, απέδωσαν τους ύμνους της τελετής ενθρονίσεως και της εορτής της Πεντηκοστής.
Στην προσφώνησή του ο Μακ. Πατριάρχης Αλεξανδρείας μετέφερε στον Θεοφιλ.Επίσκοπο κ.Γεννάδιο τις ευχές του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου, ο Οποίος απέστειλε σχετικό Πατριαρχικό Γράμμα στην ΑΘΜ για την ενθρόνιση τουΘεοφιλ.Μποτσουάνας. Και ανέφερε: «Χαροποιό και σπουδαίο για την τοπική Ορθόδοξη Εκκλησία της Μποτσουάνας γεγονός οδήγησε τα βήματά μας στην όμορφη και ευλογημένη τούτη χώρα.
Σήμερα, δια της χάριτος του Παναγίου, Ζωαρχικού και Τελεταρχικού Πνεύματος, εγκαθίστασαι και επισήμως ως ο πρώτος Επίσκοπος της νεοσυσταθείσης, κατά τό έτος 2010, Ιεράς Επισκοπής Μποτσουάνας του καθ΄ημάς Αποστολικού και Πατριαρχικού Θρόνου του Αγίου Μάρκου.
Σήμερα η Εκκλησία της Αλεξανδρείας σε καλεί να επωμισθείς έργο και καθήκον ιερό και ως υπεύθυνος ποιμένας όχι μόνον να ποιμάνεις, αλλά πρωτίστως να θεμελιώσεις ακλόνητα και να οργανώσεις άριστα την θεόσωστο αυτή νέα Επισκοπή.
« Όστις επισκοπής ορέγεται», μας λέει ο Ουρανοβάμων Παύλος, «καλού έργου επιθυμεί» (Α’ Τιμόθ. 3,1). Και είμαι βέβαιος ότι θα το πράξεις αυτό, διότι, όπου σε έταξε η Εκκλησία, εργάστηκες ευόρκως, με πίστη και αφοσίωση.
Από την στιγμή που ανήλθαμε, Χάριτι Θεού, στον ένδοξο Πατριαρχικό Θρόνο των Αλεξανδρέων στάθηκες ολοπροθύμως πλησίον μας. Κράτησες καλλίκαρπα την ευθύνη της Αρχιγραμματείας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου μας και συνεισέφερες με κάθε τρόπο στο σύνθετο και δυσχερές έργο του.
Πολλές φορές άκουσες παραινέσεις πατρικές και παρατηρήσεις του Πατριάρχη σου. Τις δέχθηκες, τις αξιολόγησες και τις εφάρμοσες στη ζωή σου. Δοκιμάσθηκες και απέδειξες ότι είσαι προικισμένος με ικανότητες και κατάρτιση.
Τις ικανότητες σου αυτές διαπίστωσε, κατόπιν προτάσεως μας, και η περί ημάς Αγία και Ιερά Σύνοδος, η οποία με γνώμονα την πλήρωση της νοητής ολκάδας του Χριστού στην Μποτσουάνα, σε εξέλεξε «ποιμαίνειν την Ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καί Θεού, ην περιεποιήσατο διά του ιδίου αίματος» (Πραξ.20, 28-29).
Θεοφιλέστατε άγιε αδελφέ,
Είσαι ικανός να αναδειχθείς καλός Επίσκοπος και Ιεράρχης της Αλεξανδρινής Εκκλησίας. Είσαι άξιος να καλλιεργήσεις κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο κάθε δεκτική ψυχή. Δύνασαι να καταστείς αντάξιος των χρηστών προσδοκιών της αγιοτόκου αυτής Πρεσβυγενούς Εκκλησίας. Ο Επίσκοπος πρέπει να είναι ταμείο παντοίων αρετών, όπως λέει ο Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης.
Ωστόσο είναι εργώδες το εγχείρημα της έκφρασης του κατηχητικού λόγου, δύσκολο το έργο της διοικητικής μέριμνας, υψηλά τα λειτουργικά καθήκοντα. Η ποιμαντορική ευθύνη είναι ισόβιος μόχθος και αγωνία. Δεν είναι πορεία αναπαύσεως και βεβαιότητας, αλλά διαρκής και θυσιαστική κατάθεση αγάπης.
Οφείλεις να ποτίσεις τον διψασμένο, να ψωμίσεις τον ενδεή, να παρηγορήσεις τον λυπημένο, να υπερασπιστείς τον ορφανό, να επισκεφθείς τον ασθενούντα, και τον φυλακισμένο. Εν ολίγοις οφείλεις να καταθέτεις εαυτόν κάθε στιγμή όπου σε καλεί η ανάγκη του ποιμνίου σου, διότι «ο ποιμήν ο καλός την ψυχήν αυτού τίθησιν υπέρ των προβάτων» (Ιωαν.10,11).
Κατά την εκπλήρωση του ιερού σου καθήκοντος, θα συναντήσεις και εμπόδια πολλά. Η Επισκοπική διακονία εμπεριέχει και την διέλευση από ατραπούς τραχείες και ανηφορικές, σπαρμένες όχι με δάφνες και άνθη, αλλά με δαιμονιώδη αγκάθια που πολλές φορές θα σε ματώσουν.
Αλλά έχε πίστη και πεποίθηση προς τον Αρχιποίμενα Χριστό, ο Οποίος εθυσιάστηκε υπέρ του ανθρωπίνου γένους. Αποθησαύρισε στην καρδιά σου τους αιώνιους λόγους Του: «Ει εμέ εδίωξαν και υμάς διώξουσιν, ει τον λόγον μου ετήρησαν και τον υμέτερον τηρήσουσιν» (Ιωαν.15,20)
Μην λησμονείς ότι η Αλεξανδρινή Εκκλησία έχει το ακριβό προνόμιο και την υψηλή ευθύνη να διακονεί ποιμαντικά την ήπειρο του μέλλοντος, την Αφρική. Μην λησμονείς ότι και εδώ υπάρχουν αδελφοί που έχουν πνευματικές και βιοτικές ανάγκες. Εσύ είσαι αυτός που οφείλει να συμπαρασταθεί στον αφρικανό αδελφό και να παραμυθήσει τις αγωνίες του. Εσύ είσαι αυτός που οφείλει, κατά τον λόγο του Γρηγορίου Ναζιανζηνού, «αρπάσαι κόσμον και δούναι Θεώ και Θεόν ποιήσαι τον άνθρωπον».
Μπορείς να κάνεις πολλά και το παλαίφατο Πατριαρχείο μας έχει προσδοκίες από εσένα. Ο χειροτονήσας σε στο αρχιερατικό αξίωμα Πατέρας και Πατριάρχη σου θα ευρίσκεται πάντοτε στο πλευρό σου. Με αντίληψη πατρική θα αφουγκράζεται τους προβληματισμούς και τις αγωνίες σου. Με αγάπη στοργική θα συμμερίζεται τις ελπίδες και τα οράματα σου. Μόνη προϋπόθεση φιλοχρίστως να θέσεις την χείρα σου επί του αρότρου και σεμνοπρεπώς να εργαστείς στο πνευματικό αυτό γεώργιο, όπου η δεξιά του Κυρίου σε έταξε, ώστε να αναδειχθείς ως «ελαία κατάκαρπος καρποφορούσα καρπόν δικαιοσύνης».
Αυτό το πνευματικό γεώργιο ευρίσκεται στο φιλοπρόοδο και άρτια οργανωμένο κράτος της Μποτσουάνας. Πολλοί την αποκαλούν «Ελβετία της Αφρικής», αφού η συνεχόμενη ειρήνη, η πολιτική σταθερότητα και η οικονομική ανάπτυξη χαρακτηρίζουν την χώρα αυτή και κατ’ επέκτασιν διαφοροποιούν την φύση των ποιμαντικών αναγκών και τον τρόπο ικανοποίησής τους.
Διατήρησε ως αταλάντευτο δείκτη πορείας την πνευματική και κοινωνική προαγωγή του ευγενούς λαού της χώρας, των γηγενών, των ελλήνων και σλάβων αδελφών του ποιμνίου σου. Σε αυτήν σου την προσπάθεια έχεις συναρωγό τις πολιτειακές και λοιπές κρατικές Αρχές της Μποτσουάνας, προς τις οποίες εκφράζουμε οφειλετικώς θερμές ευχαριστίες. Ευγνώμονες ευχαριστίες εκφράζουμε και προς τους Σεβασμιωτάτους Αρχιερείς των άλλων χριστιανικών δογμάτων για την φιλάδελφη συναντίληψη και ελπίζουμε ότι η συνεργασία μαζί τους σε θέματα κοινού ενδιαφέροντος, εν πνεύματι αγάπης, ειλικρίνειας και αλληλοσεβασμού, μόνον αγαθούς καρπούς θα αποφέρει για την κοινωνική πρόοδο του ευγενούς λαού της χώρας.
Θεοφιλέστατε Επίσκοπε Μποτσουάνας,
Όλοι σήμερα, εν ενί στόματι αδιακρίτως, ευχόμεθα να σε χαριτώνει ο Πανάγαθος Θεός και θα χαιρόμαστε να πληροφορούμεθα τα αγαθά αποτελέσματα των έργων σου προς καταρτισμό του ποιμνίου σου.
Βάδιζε με θάρρος και πίστη στο Θεό. Συνέχισε την πνευματική παρακαταθήκη τουΑποστόλου Μάρκου. Γίνε μιμητής Χριστού, τόσο στη διάδοση του Ευαγγελικού μηνύματος της αγάπης, όσο και στο χάρισμα της θυσιαστικής διακονίας «και ο θεος της ειρήνης έσται μεθ’ υμών». Άξιος!».
Στο λόγο του ο Θεοφιλέστατος ανέφερε: «Ξεκινήσαμε με τους λιγοστούς συνεργάτες και φίλους μας, την ανεύρεση κατάλληλου χώρου-ακινήτου, το οποίο θα αποτελούσε την Έδρα μας, το ορμητήριό μας,για την επιτέλεση του ιερού καθήκοντος και της εκκλησιαστικής μας αποστολής. Έτσι, σε σύντομο χρονικό διάστημα, και με τη δική σας προσωπική μέριμνα και όλες τις αναγκαίες ενέργειες από πλευράς του Ιερού Κέντρου, αποκτήσαμε το πρώτο ακίνητο στην πρωτεύουσα το οποίο διαμορφώθηκε σε Επισκοπείο όπου σήμερα πλέον λειτουργεί το γραφείο της Γραμματείας, το Ληξιαρχείο, το Γραφείο Τύπου και Ιεραποστολικής δράσεως και η Διεύθυνση Ανθρωπιστικών, Ιατρικών και Εκπαιδευτικών Προγραμμάτων, τα οποία αισιοδοξούμε ότι συν τω χρόνω θα αρχίσουμε να εφαρμόζουμε, κάτω πάντοτε από την καθοδήγηση και τη συνεργασία με τις αρμόδιες Κρατικές Αρχές της Χώρας μας».
Και συνέχισε: «Όμως, η εξασφάλιση του οικοπέδου και η άμεση ανέγερση του Καθεδρικού Ναού μας, το μεγάλο στοίχημα, το όνειρο πολλών χρόνων είναι πλέον μία πραγματικότητα. Ένα γεγονός υπαρκτό.Με τις δικές σας και πάλι ενέργειες αποκτήσαμε οικόπεδο και ήδη υπογράψαμε τα σχετικά συμβόλαια αγοράς», και ευχαρίστησε τις αρχές της χώρας, εκπροσώπους συνδέσμων και φορέων, Σεβ. Μητροπολίτες και ιερείς από την Ελλάδα, την Κρήτη την Κύπρο και την Αφρική, εκπροσώπους άλλων εκκλησιών, συνεργάτες και φίλους. Αναφέρθηκε με συγκίνηση στην μεγάλη δωρεά της οικογένειας του μακαριστού πατρός Ευέλθωνος από το Παραλίμνι της Κύπρου και ιδίως της πρεσβυτέρας Ανδρούλας Παπαευέλθωντος η οποία εις μνήμη του μακαριστού ιερέως πρόσφερε τη μεγάλη χρηματική δωρέά για να αγοραστεί το οικόπεδο.
«Η σκέψη μου πηγαίνει αυτή τη στιγμή στους αγαπητούς μου αδελφούς της Πατριαρχικής Συνοδείας, στο Ιερό Κέντρο, την Αγία Έδρα του Αλεξανδρινού Θρόνου, με τους οποίους είχα επί 7 περίπου χρόνια, άψογη καθ΄όλα συνεργασία και συνοδοιπορία, με αποκλειστικό γνώμονα την προώθηση των καλώς νοουμένων συμφερόντων του Θρόνο», σημείωσε χαρακτηριστικά. «Τέλος τους δύο αγγέλους της ζωής μου, (Μακαριώτατε, Σείς γνωρίζετε καλά τί πάει να πεί «γονιός», μάνα και πατέρας, πάντα μας διδάσκετε με την αγάπη και την ευγνωμοσύνη που δείχνετε στη μητέρα σας, γερόντισσα σεβαστή, την ευχή της να έχουμε σήμερα, και εγώ είμαι αυτόπτης μάρτυρας αυτής σας της αγάπης προς τη μητέρα σας Κλεοπάτρα). Τους γονείς μου Γεώργιο και Άννα, οι οποίοι με τα φτερά της αγάπης τους καθημερινά συνεχίζουν να με σκεπάζουν και η θυσιαστική τους παρουσία αλλά και η προσευχητική τους ανάσα να με συντροφεύη σε κάθε μου βήμα, κατά τη διάρκεια της Αρχιερατικής μου πορείας και φυσικά τα αδέρφια μου με τις εκλεκτές συζύγους τους, για όσα μου προσφέρουν με την πολλαπλή αγάπη τους. Πολλοί είναι ίσως εκείνοι, που ξεχνώ τούτη την ώρα, επώνυμοι και ανώνυμοι, αλλά πέρα και έξω από τις κατά άνθρωπον περιορισμένες δυνατότητες, τους θυμάται σίγουρα και τους ξέρει ο Θεός, από τον Οποίο θα λάβουν την «ένδικον μισθαποδοσίαν». Ας με συγχωρέσουν!», υπογράμμισε.
Χαιρετισμούς απηύθυναν ο εκπρόσωπος του Εξοχ.Προέδρου της Μποτσουάνας, ο Σεβ.Επίσκοπος της Αγγλικανικής Εκκλησίας και ο Εξοχ.Πρέσβης της Ελλάδας στη Νότια Αφρική. Στη συνέχεια ο Μακαριώτατος Πατριάρχης χειροθέτησε σε Αρχιμανδρίτη τον Ιερομόναχο π. Σέργιο Γιαρέμτσο, ιερέα της Επισκοπής Μποτσουάνας.
Στο τέλος της τελετής ο Μακ.Πατριάρχης δώρησε τόσο στον Υπουργό Υγείας της Μποτσουάνας, που είναι και ιερέας, όσο και στον Αρχιεπίσκοπο της Αγγλικανικής Εκκλησίας στην Μποτσουάνα από έναν επιστήθιο σταυρό. Μετά την τελετή ενθρονίσεως η ΑΘΜ αναχώρησε αεροπορικώς για το Γιοχάνεσμπουργκ, συνοδευόμενος υπό του Εξοχ. Υπουργού Υγείας, του Σεβ. Άκκρας κ.Γεωργίου, του Προξένου κ.Νεκταρίου Πολυχρονίου, της Πρέσβειρας του Υπ.Εξ. και Δ/ντρίας Εθιμοτυπίας και Πρωτοκόλλου, της Δ/ντρίας του Γραφείου Προεδρίας της Δημοκρατίας και άλλων.