Στὴν περιοχὴ τοῦ Ἰσημερινοῦ, στὴν ὑποσαχάρια Ἀφρική, δὲν ὑπάρχουν τέσσερεις ἐποχὲς ὅπως στὴν Εὐρώπη, ἀλλὰ δύο μεγάλες περίοδοι: ἡ περίοδος τῶν βροχῶν καὶ ἡ περίοδος τῆς ξηρασίας, καὶ ποὺ συνήθως ἡ ξηρασία διαρκεῖ περισσότερο μὲ ἀποτέλεσμα ἄνθρωποι καὶ ζῶα νὰ ὑποφέρουν.
Μὲ τὴν οἰκονομικὴ ἐνίσχυση τῆς Ἀδελφότητος τῆς Ἐξωτερικῆς Ἱεραποστολῆς Θεσσαλονίκης, πραγματοποιήσαμε δύο γεωτρήσεις καὶ ἕνα πηγάδι, σὲ τρεῖς κατάξερες περιοχές, στὰ χωριὰ τῆς Ἰρίγκας, ὅπου ὅντως ὑποφέρουν οἱ ἄνθρωποι. Δόξα τῷ Θεῷ, βρήκαμε διαυγὲς καὶ ἄφθονο νερό, σὲ βάθος πάνω ἀπὸ 100 μέτρα! Εἶναι πολὺ συγκινητικό, νὰ βλέπεις τὰ ὑγρὰ μάτια καὶ τὰ σκασμένα χείλη τῶν μικρῶν παιδιῶν τώρα στὴν περίοδο τῆς ξηρασίας, ἀλλὰ καὶ τὰ ἄγρια ζῶα ἀκόμη πῶς ὑποφέρουν. Ἐλέφαντες, ἀντιλόπες καὶ καμηλοπαρδάλεις, πλησιάζουν κατοικημένες περιοχὲς νικώντας τὸ αἴσθημα τοῦ φόβου, γιὰ νὰ βροῦν λίγο νεράκι νὰ πιοῦν, διότι καίγονται ἀπὸ τὴν δίψα!
