Tο πρωί της Δευτέρας, 3η Σεπτεμβρίου 2012, οι Σεπτοί Προκαθήμενοι των Εκκλησιών της Μέσης Ανατολής, ήτοι ο Μακαριώτατος Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ. κ. Θεόδωρος, ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων και πάσης Παλαιστίνης κ. κ. Θεόφιλος και ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και πάσης Κύπρου κ. κ. Χρυσόστομος παρέθεσαν δημοσιογραφική διάσκεψη, στην Ιερά Αρχιεπισκοπή Κύπρου, προκειμένου να εξηγήσουν το όραμα, τους στόχους τους και τις προσδοκίες της «Ορθόδοξης Πρωτοβουλίας», υπό το φάσμα των πολιτικών και των κοινωνικο-οικονομικών αλλαγών, που εξελίσσονται σήμερα, στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Ο Μακαρ.Πάπας και Πατριάρχης κ.κ.Θεόδωρος Β’ μεταξύ άλλων ανέφερε: «Η κοινωνική και ηθική ευθύνη της Εκκλησίας βαρύνει ιδιαίτερα στις ημέρες μας που ο άνθρωπος, ως πρόσωπο αλλά και ως κοινωνία, βιώνει με ένταση, μια άνευ προηγουμένου κρίση. Μια κρίση που κατέρριψε τον μύθο ότι ο άνθρωπος δύναται να φθάσει στην πληρότητα μέσα από την αλόγιστη απόκτηση αγαθών υλικών. Μια κρίση που κατέρριψε τον μύθο ότι ο άνθρωπος μπορεί να επιτύχει την ευδαιμονία μέσα από την απεριόριστη κατανάλωση.
Και τώρα που η επίπλαστη ασφάλεια των υλικών αγαθών εξανεμίστηκε και τα καταναλωτικά όνειρα σωριάστηκαν, συντριπτική είναι η επίγνωση ότι ο άνθρωπος έχει μείνει ευάλωτος. Ευάλωτος σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον συχνά κυνικό, αφού βρίσκεται σε έναν κόσμο όπου υπάρχει παγκόσμια οικονομία, αλλά όχι και παγκόσμια κυβέρνηση δικαίου και προνοίας για τους αδυνάτους….Στη Μέση Ανατολή, στον τόπο όπου κατετέθει ο σπόρος της αναγέννησης του ανθρώπου στο Θεανδρικό πρόσωπο του Ιησού, δεν απογοητεύει μόνο η αδυναμία της πολιτικής να ελέγξει την αυτόνομη και ανεξέλεγκτη πορεία της οικονομίας. Πολύ περισσότερο καταρρακώνει την ελπίδα και καταπτοεί το ηθικό η αδυναμία των ανθρώπων, πολιτών και πολιτικών, να οικοδομήσουν μια κουλτούρα συνύπαρξης, στηριγμένη στον αμοιβαίο σεβασμό ατομικών και συλλογικών πολιτιστικών και θρησκευτικών αναφορών».
Και κατέληξε λέγων: «Ως Πνευματικοί Πατέρες και ταγοί, «εις τύπον καί τόπον Χριστού ιστάμενοι», δραττόμεθα της ευκαιρίας και πάλι να εκφράσουμε τη βαθιά μας ανησυχία για τη συνεχιζόμενη αιματοχυσία στη πολύπαθη Συρία, για την ένταση που συνεχίζει να επικρατεί στον ευρύτερο χώρο της Μέσης Ανατολής, αλλά και για τα εντεινόμενα φαινόμενα θρησκευτικής βίας και μισαλλοδοξίας που παρατηρούνται ανά τον κόσμο. Διατρανώνουμε την πίστη μας στην αυτοσυνειδησία της Ορθοδόξου Εκκλησίας ότι ο άνθρωπος, ως εικόνα Θεού, έχει ουράνιες ρίζες, ασυγκρίτως ανώτερες των ταπεινών ενστίκτων που πυροδοτούν την παράλογη βία.
Υψώνουμε με σθένος την φωνή υπέρ της επικρατήσεως της ειρήνης και της αδελφοσύνης, που οδηγούν στην αλληλοκατανόηση και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ των λαών και προσευχόμαστε να πρυτανεύσουν η αγάπη και η συγγνώμη, η λογική και η δικαιοσύνη».
